Veel van ons mensen hebben de sociale behoefte om anderen voor ons te laten gaan. Misschien herken je het ook wel. Je wordt gelukkig als je anderen, mensen van wie je houdt, gelukkig ziet. En dat is een prachtige eigenschap waar je trots op mag zijn. Echter als een eigenschap als deze de overhand neemt, cijfer je jezelf (soms onbewust) weg. Misschien komt jouw gedrag voort uit een jeugd waarin het jouw overleving was om anderen voor te laten gaan. Pleasen of voor anderen zorgen kan een overlevingshouding worden, als kind kiezen we hier niet bewust voor maar doen we dit om gezien te worden of liefde te ontvangen.
Als volwassene kunnen oude overlevingspatronen je in de weg gaan staan. Je wilt anders maar weet niet meteen hoe.
Zelfzorg en zelfliefde zijn prachtige begrippen, maar niet voor iedereen vanzelfsprekend. Ik ken bijna niemand wie hier over leerde op school of vanuit huis. Hoe ben je lief voor jezelf? Hoe leer je te luisteren naar waar je behoefte aan hebt? De tegenwoordig populaire uitspraak: ‘‘Je moet eens liever zijn voor jezelf’' kan dan ook voor verwarring zorgen. Want als je dit nooit hebt geleerd, hoe moet dit dan?